تابلو علائم
تابلو علائم: تاریخچه علائم راهنمایی و رانندگی. دراروپا رومی ها اولین قومی بودند که در کشور خود . انگلستان از نوعی علائم ترافیکی استفاده کردند. آنها جاده ها را با سنگ هایی که (مایلیار) نامیده می شدند. مشخص می کردند و کلمه (مایل) که مبنایی برای محاسبه مسافات است از همان کلمه می آِد. در واقع از ابتدای سابقه علائم رانندگی نشانه های مشخصی در دست نیست. بسیاری از علائم اولیه به هزینه و ابتکار افراد شخصی نصب شدند. اولین قانون مربوط به تابلوهای عبور و مرور در1773 به تصویب رسید. که دارای شکل های مشخص بود و مسئولین محلی حفظ و نگهداری جاده ها، موظف می شدند علائم جهت نما و راهنما را در محدوده مسئولیت خود نصب و نگهداری کنند.
اختراع و استفاده مردم از دوچرخه در اواخر قرن نوزدهم خطرهای جدیدی برای بهره گیران از معابر را مطرح ساخت و تابلوهای تازه ای بوجود آمد. تپه ها و پیچ های تند مخاطره هایی را برای دوچرخه سوران اولیه ایجاد کرده بود و به همین لحاظ تابلوهای (خطر) و (احتیاط) در آن نقاط استقرار یافتند. بعضی مقام های محلی هم به تناسب نیازه ها تابلوهایی را ابداع و نصب کردند که در 1900 حدود 4000 نوع از آنها در سراسر کشور وجود داشت و چون نصب آنها تابع ضوابط نبود و شکل های گوناگون در رساندن یک مفهوم بکار رفته بودند. کاربری خود را نداشتند. در بسیاری از مواقع این تابلوها با دست ساخته می شدند.
عصر موتورها با نصب پرچم های قرمز در 1896 شروع شد. و بعضی شرکت های خودروسازی کار تجاری ساخت علائم اخطاری و ممانعتی برای اتومبیل ها را به تصویب رساندند، که تابلوهای (تقاطع، شیب تند و پیچ خطرناک) را به وجود آورد. یعنی یک مثلث وارونه که محیط آن قرمز رنگ می باشد. و درون آن سفید باشد به معنی ممنوعیت است. البته ساخت و نصب علائم عبورو مرور در 30 سال اول پس از تصویب قانون مذکور بر عهده سازمان های مسئول امور خودروها بود. در سال 1931 مشخص شد که سیستم علامت گذاری همراه با توسعه خودروهای موتوری رشد نیافته و یک کمیته برای بررسی سیستم تشکیل شد.
به عنوان یک نتیجه تعدادی علامت جدید در سال 1933 ابداع شد و گزارش کمیته مذکور اساس سیستم علائم ترافیکی قرار گرفت و تا 1960 نیز ماخذ بود. مبنای خط کشی معابر هم آشکار نبود اما در 1843 در کتابی که منتشر شده می بینیم که ذکر ضرورت استفاده از سنگ سفید در وسط خیابان و ضمنا چراغ های تقاطع ها به عمل آمده. ولی عملا بعد از جنگ جهانی اول بود که رنگ سفید بر معابر بریتانیا ظاهر شد و در اواخر دهه 1920 به طور گسترده استفادهگردید.
در سال 1926 اولین نشریه وزارت حمل و نقل درباره علائم راهنمایی و رانندگی انتشار یافت و درسال 1930 خط سفید در تقاطع ها به عنوان خطی که خودرها باید در پشت آن بایستند به رسمیت شناخته و البته در پیچ ها و تقاطع ها و رفوژها هم بکار گرفته شد. در سال 1944 خطوط سفید برای تفکیک مسیرهای ترافیکی هم استفاده گردید. در سال 1957 خطوط سفید دوبله و به عنوان کنترل کننده محل های مجاز سبقت بکار رفت و چون موفق بود. در سال 1959 مقررات تکمیلی هم تصویب شد. در سال 1934 چشم گربه ای ها که منعکس کننده نور بودند استفاده شدند و در حال حاضر بیش از هفت میلیون چشم گربه ای در جاده های بریتانیا نصب شده.
بعد از جنگ جهانی دوم مباحثاتی در سازمان ملل انجام گرفت که علائم ترافیکی به صورت بین المللی در آینده و بیشتر کشورهای اروپایی آنها را تایید و استفاده کردند. اما در بریتانیا نسبت به پذیرش آن عدم تمایل وجود داشت چون سیستم خودشان کامل تر بود. البته یک احتمال دیگر این بود که یک سیستم جهانی به جای سیستم اروپایی به وجود می آید. به دنبال انتقادهایی که از سیستم قدیمی علائم ترافیکی مصوب 1033 به عمل می آمد. کمیته دیگری در سال 1961 تشکیل شد که کلیه علائم را مورد بررسی محدد قرار داد. کمیته به این نتیجه رسید. که حروف و اصطلاحات زبان ولزی نیز هم طراز انگلیسی استفاده کرد و البته یک کمیته تحت نظر آقایدکتر (بوون) دو زبانه کردن علائم را بررسی می کند. نوع حروف و اختصارات در این کمیته تهیه و به تصویب مجل می رسد.
علائم مهم تابلوهای راهنمایی و رانندگی
با توجه به این که علائم راهنمایی و رانندگی نقش مهمی در نظم بخشیدن در عبور و مرور دارد. بنابراین شناسایی و یادگیری آنها بسیار مهم و حیاتی است. تابلوهای رانمایی و رانندگی را میتوان به چهار دسته ی اصلی تقسیم کرد این تابلو ها گاهی جنبه ی خبری دارد و گاهی ما را ملزم به انجام کاری می کنند. که بر این اساس آنها را دسته بندی میکنیم.
*تابلوهای انتظامی: ممنوعیت انجام کاری را مرسانند.
*تابلوهای اخطاری: خطر پیش رو را هشدار میدهند.
*تابلوهای اخباری: به رانندگان از شرایط راه آگاهی می دهند.
*تابلوهای محلی: مرز و جهت جاده ها را مشخص میکنند.
انواع علائم راهنمایی و رانندگی
1-علائم دایره ای شکل با نوار قرمز در حاشیه: این تابلو با این خصوصیات ممنوعیت را می رساند و با نگاه کردن به شکل وسط آن متوجه می شویم چه کاری ممنوع است.
2-تابلوهایی دایره ای با پس زمینه ای آبی و بدون نوار حاشیه ی قرمز: این تابلوها مجاز بودن انجام کاری را می رساند و گاهی مجاز بودن را به چیزی خاص محدود میکند مثلا تابلوی فقط گردش به راست.
3-تابلوهای حق تقدم و سایر تابلوهای انتظامی: تابلوهای حق تقدم و همچنین تعدادی دیگر از تابلوهای انتظامی در دو دسته ی بالا قرار نمیگیرند. در این جا ما علائم حق تقدم را به شما نشان میدهیم. تابلوی اصلی حق تقدم به صورت مثلث نشسته روی یک راس است ولی علایم دیگری نیز هستند که گاهی به این منظور در تقاطع ها نصب میشوند.
4-علائم راهنمایی و رانندگی اخطاری: همان گونه که از اسمشان پیداست خطر به القوه ای را هشدار میدهند. این تابلوها در قوانین راهنمایی رانندگی راننده را ملزم به انجام کاری نمی کنند و راننده با دیدن آنها باید برای جلوگیری از خطر اقدامات لازم را انجام دهد. به طور مثال با دیدن تابلوی دست انداز برای جلوگیری از صدمه به خودرو و بروز خطر باید سرعت را کم کند. این تابلوها عموما به شکل مثلث با نوار قرمز می باشند.
5-علائم راهنمایی و رانندگی اخباری: این تابلوها آگاهی دهنده هستند و به عنوان راهنمای مسیر کاربر دارند همچنین اماکن و خدمات را نشان می دهند این تابلو معمولا به شکل مستطیل هستند.
6-تابلو راهنمایی و رانندگی محلی: این تابلوها مرز و مسیر جاده را مشخص می کنند. همچنین جدا کننده های مسیر و جریان های همگرا را نشان می دهند. این تابلو کمک زیادی برای خارج نشدن از محدوده ی جاده به خصوص در شب انجام می دهند. و به راننده این امکان را میدهند که با شناخت مسیر از فاصله ی دورتر امکان عکس العمل مناسبتری برای تغییرات مسیر داشته باشد.
ابعاد و شکل تابوها
روش های جدید در تهیه تابلوهای ترافیکی
در گذشته ای دور که تعدادخودروها بسیار کم بود و احتمال برخورد خودروها به هم و حوادث بسیار پایین بود جهت ساختن تابلوهای ترافیکی و یا به عبارتی تابلوهای راهنماای مسیر از یک تکه چوب استاده می کردند. رفته رفته با زیاذتر شدن تعداد وسایل نقلیه و حوادث جاده ای تابلوهای ترافیکی به وسیله ای بسیار ضروری بدل گشت.
شاید در آن زمان کسی فکر نمی کرد، که ساخت و تولید تابلوهای ترافیکی و راهنمایی به یک شغل مجزا و مهم بدل گردد. امروزه سازمانهایی در کشورهای مختلف وجود دارد که کیفیت و عمر علایم ترافیکی و تابلوهای راهنمایی را کنترل کرده و به موادو متریال آنها استاندارد می دهند. تا چند سال پیش علایم روی شبرنگ هایی با رنگ های متناسب با استفاده از کاتر پلاتر و یا حتی بصورت دستی با شابلون بریده شده و روی زمینه ای که آن هم شبرنگ بود چسبانده می شد. عملیات چسباندن نیز با استفاده از کاردک های کوچک روی سطح فلزی انجام می شد.
همانطور که میدانیم شبرنگ ها با توجه به مرغوبیت شان در رنگ های متفاوت بازتاب های متفاوتی دارند، درواقع زاویه و جنس گلسپیدها و منشورهای بکار رفته در داخل کاغذ شبرنگ عمر و مرغوبیت یک شبرنگ را تامیین میکند در این میان پر واضح است که هر چه قدر رنگ شبرنگ تیره تر باشد از بازتابش کمتری برخوردار خواهد بود. با توجه به موارد ذکر شده،متخصصان و دانشمندان اخیرا به این نتیجه رسیدند که اگر علایم مورد نیاز بر روی زمینه ای از شبرنگ سفید تشکیل شده با استفاده از رنگهای مخصوص ترافیکی چاپ شوند. نتیجه ی بهتری خواهد داد همچنین با پیشرفت تکنولوژی چاپ تابلوهای ترافیکی تولید شده بسیار با کیفیت تر و درخشان تر از قبل خواهند بود.
روش کار بدین صورت است که علائم مورد نیاز را روی ورقه ای شفاف چاپ می کنند و با استفاده از رولرهای هیدرولیکی روی سطح فلزی تابلو شبرنگ زمینه که اغلب سفید است را می چسبانند. بدین ترتیب بازتابش نور سفید از قسمت های چاپ شده ی ورقه ی شفاف عبور کرده و تبدیل به رنگ چاپ شده می شود. همچنین استفاده از کاردک و دست در چسباندن شبرنک روی تابلو منسوخ شده و دستگاهی هیدرولیکی و بصورت تخت این کار را بدون خطا و بدون ذره ای حباب انجام می دهد.
چراغ راهنمایی جدید
با پیشرفت تکنولوژی تجهیزات ترافیکی نیز به نوبه ی خود پیشرفت کرده و هر روز شاهد یک نمونه جدید و مدرن از نمونه های پیشین هستیم. به عنوان مثال: همه چراغ های راهنمایی قدیمی را به یاد داریم که با استفاده از لنز و لامپ های رشته ای پر مصرف کار می کردند اما امروزه چراغ های راهنمایی را از تجمع لامپهای کوچک ال ای دی که بسیار کم مصرف هستند می سازند.
این چراغ های راهنمایی با استفاده از نور خورشید کار می کنند.و همچنین در شب با استفاده از باطری به راحتی کار کرده و خود انرژی خود را تامین می کند. البته این موضوع به اینجا ختم نشده و امروزه سر هر چهار راه شاهد یک شمارنده ی دیجیتال همراه این چراغ ها در سر چهار راه ها هستیم. یک شرکت روسی با استاده از نور لیزر چراغ هایی ساخته که همانند دیواری جلوی راننده و یا عابر پیاده را قرمز کرده و مانع عبور شخص و یا وسیله نقلیه می شود.
نتیجه
زبان علائم زبانی است که تقریبا همه مردم دنیا آنرا می فهمند اگر چه برخی به آن احترام میگذارند و عمل می کنند، و برخی دیگر آن را نادیده می گیرد. بنابراین بیاید یاد بگیریم به این زبان مشترک احترام بگذاریم و آن را حفظ کنیم.
